MYΣTIKA ΠEIΡAMATA MIND CONTROL THΣ CIA
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΛΕΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ
Δολοφόνοι που ακούν «φωνές» μέσα στο κεφάλι τους, που τους παρακινούν να διαπράξουν φόνους. Τηλεκατευθυνόμενοι υπηρέτες και «σεξουαλικοί σκλάβοι», που λειτουργούν με φράσεις-κλειδιά, και προσφέρουν αδιαμαρτύρητα τις υπηρεσίες τους στη CIA. Προγραμματισμένοι «δολοφόνοι μιας χρήσης», που δολοφονούν σημαντικά πρόσωπα, αλλά δεν έχουν καμιά συναίσθηση των πράξεων τους. Πλύση εγκεφάλου και LSD. Μυστικά προγράμματα που ακούν στα κωδικά ονόματα BLUEBIRD, ARTICHOKE και MKULTRA, με στόχο τον έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Καλώς ήλθατε στον κόσμο του Mind Control και μην ξεχάσετε να αφήσετε κάθε ελπίδα σας έξω!
«Κάνε το, Κάνε το, Κάνε το! (Do it, Do it, Do it!)’
Η φωνή μέσα στο κεφάλι του Μαρκ Ντ. Τσάπμαν πριν σκοτώσει τον Τζον Λένον
Γράφει ο Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com)
ΑΚΟΥΩ «ΦΩΝΕΣ» ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ!
O Αργεντινός Ρικάρντο Σ. Καπούτο (Ricardo S. Caputo) ήταν ένας πολύ διαταραγμένος άνθρωπος. «Εσωτερικές Φωνές Ζητούσαν Αίμα: Ένα Εξομολογητικό Ημερολόγιο της Δολοφονίας Τεσσάρων Γυναικών»: έτσι τιτλοφορούνταν το άρθρο, που έγραψε για την περίπτωσή του, ο δημοσιογράφος Νάθανιελ Νας (Nathaniel C. Nash) στην εφημερίδα New York Times (13 Μαρτίου 1994). Στις πολυάριθμες συνεδρίες του με ψυχιάτρους και δικηγόρους ο Καπούτο έλεγε πως άκουγε «παράξενες φωνές» κι «έβλεπε παραισθήσεις», που τον οδηγούσαν στα δολοφονικά του ξεσπάσματα. Στο ημερολόγιο του ο δολοφόνος περιέγραφε πως διέπραττε τα φρικιαστικά του εγκλήματα, ενώ βρισκόταν συνεχώς σ’ ένα είδος «ανοιχτής ακρόασης» και οι φωνές που άκουγε μέσα στο μυαλό του τον ανάγκαζαν να αλλάζει συνεχώς τη συναισθηματική του κατάσταση, δημιουργώντας του μια μανία για δολοφονίες.
Τελικά ο Καπούτο, αφού διέπραξε τουλάχιστον τέσσερις φόνους, επέστρεψε στον αδελφό του Αλφρέντο, ο οποίος και τον παρέδωσε στη δικαιοσύνη. Αφού συνελήφθη από τις αρχές της Αργεντινής και ανακρίθηκε, τόσο η αστυνομία, όσο και η δικαιοσύνη «σήκωσαν ψηλά τα χέρια» τους, αδυνατώντας να βγάλουν άκρη για την περίπτωση του. Δήλωσαν μάλιστα πως ο Καπούτο «θα μπορούσε να μην συλληφθεί, ανεξάρτητα με το πόσα εγκλήματα είχε ομολογήσει». Στο ημερολόγιο, που περιέγραφε τις δολοφονίες του, ο Καπούτο έγραφε πως οι φωνές τον ενοχλούσαν συνεχώς μέχρι να διαπράξει μια δολοφονία: «Οι φωνές δεν με άφηναν στιγμή σε ησυχία»…
Η περίπτωση του Αργεντινού Καπούτο δυστυχώς δεν είναι η μοναδική. Στις 17 Φεβρουαρίου του 1989 η εφημερίδα Washington Post φιλοξένησε άρθρο με το μακάβριο τίτλο: «Ο Δολοφόνος Τραπεζικός Βασανίζονταν από ‘’Φωνές’’». Το δημοσίευμα αναφέρονταν στον Εμάνουελ Τσιγκέϊε (Emmanuel Tsegaye), έναν 33χρονο αιθιοπικής καταγωγής τραπεζικό υπάλληλο από το Μέριλαντ, ο οποίος περιγράφονταν ως «δυσαρεστημένος υπάλληλος», καταθλιπτικός, με τάσεις αυτοκτονίας και «καταδιωκόμενος από φωνές που μόνον εκείνος μπορούσε να ακούσει». Ο Τσιγκέϊε, ο οποίος δολοφόνησε τρεις ανθρώπους, είχε επιχειρήσει να αυτοκτονήσει αρκετές φορές και όταν άκουγε αυτές τις «φωνές» μέσα στο μυαλό του, γινόταν αμέσως βίαιος προς τους άλλους. Ο ίδιος είχε νοσηλευτεί για κατάθλιψη αρκετές φορές στο Νοσοκομείο St. Elizabeth που ήταν, ως γνωστόν, ένα αγαπημένο στέκι για τους ψυχίατρους της CIA. «Ακούω φωνές και από το διάστημα, που επαναλαμβάνουν λέξεις… Μπορώ να ακούσω ένα άτομο να μιλά από απόσταση για πράγματα τα οποία σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή», έγραφε ο Τσιγκέϊε σε μια επιστολή του το 1984. Έπειτα από μια απόπειρα αυτοκτονίας έγραψε: «Ήμουν θλιμμένος, διανοητικά και φυσικά αδύναμος… από τις φωνές που συνήθιζα ν’ ακούω κι από την αϋπνία». Αυτές τις «φωνές», που για εκείνον ήταν πέρα για πέρα πραγματικές, ο Τσιγκέϊε προσπάθησε αρκετές φορές να τις ηχογραφήσει λες και προέρχονταν «από τον αέρα». Τι ήταν αυτές οι φωνές; Οι ψευδαισθήσεις ενός ψυχοπαθή ή μια τεχνική ηλεκτρομαγνητικού Mind Control, που μετέδιδε ηχητικά μηνύματα στο μυαλό του;
Το δεύτερο ήταν η περίπτωση του Ρεξ Νάιλς (Rex Niles), ενός πωλητή ηλεκτρονικών από τη νότια Καλιφόρνια, που ήταν επίσης και πληροφοριοδότης των ομοσπονδιακών και παρακολουθούσε όσους έκλειναν συμβόλαια με το αμερικανικό Πεντάγωνο. Ο Νάιλς, πριν δώσει μια σημαντική κατάθεση στο δικαστήριο, έπεσε θύμα μιας ύπουλης επίθεσης με MASER. Ο ίδιος παραπονέθηκε στην εφημερίδα Los Angeles Times για τις «φωνές», που τον κρατούσαν άγρυπνο κατά τη διάρκεια της νύκτας. Ο Νάιλς ισχυρίστηκε πως ομοσπονδιακοί «αξιωματούχοι» τον ενοχλούσαν μονίμως με μικροκυματικά όπλα, στερώντας του έτσι από την απαραίτητη ξεκούραση ώστε να εμφανιστεί στο δικαστήριο εξαντλημένος και έξαλλος. Η αδερφή του κατέθεσε επίσης πως ελικόπτερα πετούσαν συνεχώς πάνω από το σπίτι του και πως ένας μηχανικός ανίχνευσε μικροκύματα ισχύος 250 W στην ατμόσφαιρα γύρω από αυτό. Το σενάριο αυτό υποστήριξε κι ένας μακροχρόνιος φίλος του Νάιλς, ο οποίος επέμενε πως ο ηλεκτρονικός υπολογιστής του τίθονταν «εκτός λειτουργίας» μόλις ο Νάιλς τον πλησίαζε! Τέλος ο Νάιλς φωτογραφήθηκε για την εφημερίδα τυλιγμένος μ’ ένα έλασμα αλουμινίου –διάτρητο με μικρές τρύπες– ώστε να αποδείξει πως η κυβέρνηση τον βομβάρδιζε με μικροκύματα σε μια προσπάθεια να τον σκοτώσει!
Στις 5 Μαΐου του 1991 ο Καρλ Κάμπελ (Carl Campbell), τον οποίο η μητέρα του περιέγραψε αργότερα ως ένα «εσωστρεφές άτομο» που καταδιώκονταν από «φωνές», πήγε στο πάρκιγκ του αμερικανικού Πενταγώνου και άδειασε εν ψυχρώ πέντε γεμιστήρες από το πιστόλι του πάνω στον Εντ Χίγκινς (Edward J. Higgins), αξιωματικό του Ναυτικού και ειδικό για τον έλεγχο των εξοπλισμών στο Υπουργείο Άμυνας (DoD) των ΗΠΑ. Η αστυνομία συνέλαβε αμέσως τον Κάμπελ, που καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση για φόνο εκ προμελέτης. Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι ωστόσο, που ασχολήθηκαν με την περίπτωσή του, έστειλαν αναφορά στο δικαστή Κέρτις Σίβελ (Curtis Sewell) στην οποία ανέφεραν ότι ο Κάμπελ ισχυριζόταν πως η CIA είχε εγχύσει μέσα στον οργανισμό του ένα μικροτσίπ το οποίο, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, εγκαταστάθηκε στον εγκέφαλό του για να τον ελέγχει! Όπως ήταν αναμενόμενο κανείς δεν πίστεψε αυτή τη «φανταστική» ιστορία. Το ερώτημα όμως παραμένει. Πως ο Κάμπελ, τον οποίο το δικαστήριο έκρινε πως ήταν ένας ψυχωτικός που έλεγε ασυναρτησίες, ήταν τόσο εξοικειωμένος και περιέγραψε με τόσες λεπτομέρειες τη μυστική διαδικασία της διαδικασίας εμφύτευσης ενός βιοατρικού τηλεμετρικού μικροτσίπ; Μήπως ήταν κι αυτός ένα από τα πολλά θύματα των μυστικών πειραμάτων Mind Cοntrol της CIA, που είχαν μετατραπεί σε τηλεκατευθυνόμενους υπηρέτες και προγραμματισμένους «δολοφόνους μιας χρήσης»;
ΑΠΟ ΤΟ OSS ΣΤΑ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ CIA
Η βρώμικη ιστορία των πειραμάτων Mind Control στις ΗΠΑ ανάγεται στη δεκαετία του 1920, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκαν δοκιμές ραδιο-ελέγχου του ανθρώπινου εγκεφάλου, βασισμένες στην ανάπτυξη των εγκεφαλογραφημάτων. Το 1934, οι Αμερικανοί γιατροί Τσάφι (Chaffee) και Λάιτ (Light) δημοσίευσαν μια σημαντική μονογραφία με τίτλο Μέθοδος Ελέγχου από Απόσταση της Ηλεκτρικής Κατάστασης του Νευρικού Συστήματος. Σε αυτή τη μελέτη βρίσκονται και τα πρώτα ψήγματα αυτού που θα ονομαστεί αργότερα Mind Cοntrol (Έλεγχος του Νου).
Προτού όμως αναμειχθεί ενεργά η CIA στα πειράματα Mind Control υπήρξε μια περίοδος, και συγκεκριμένα η περίοδος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στη διάρκεια της οποίας το Γραφείο των Στρατηγικών Υπηρεσιών (Office of Strategic Services ή OSS) ανέλαβε παρόμοια δράση. Προηγουμένως δεν υπήρχε στις ΗΠΑ μια καλά οργανωμένη κρατική υπηρεσία πληροφοριών, με δράση στο χώρο των ψυχολογικών επιχειρήσεων. Ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ ήταν αυτός που πήρε τη σχετική απόφαση και ανέθεσε στο Στρατηγό Γουίλιαμ Ντόνοβαν (William Donovan), γνωστό και ως «Wild Bill», που υπηρετούσε ως τότε στο φλεγόμενο μέτωπο της Μεσογείου να δημιουργήσει μια νέα υπηρεσία πληροφοριών. Αυτός μεταμόρφωσε τον Ιούνιο του 1942 το υπάρχον Γραφείο για το Συντονισμό των Πληροφοριών (COI) σε Γραφείο των Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS). Ο ίδιος είχε πει στον πρόεδρο Ρούσβελτ: «Οι άμυνές μας απέναντι στα πολιτικά και ψυχολογικά όπλα είναι αδύνατες, και όσες ενέργειες έχουν γίνει ως τώρα για να αντιμετωπιστούν οι αντίστοιχες ενέργειες των εχθρών μας κρίνονται θλιβερά ανεπαρκείς». Ο Στρατηγός Ντόνοβαν έβαλε λοιπόν ως στόχο του να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση και να δημιουργήσει μια νέα υπηρεσία που θα έπαιρνε επιθετικές πρωτοβουλίες στον τομέα της προπαγάνδας, της κατασκοπείας και του ψυχολογικού πολέμου.
Το OSS είχε διάρκεια ζωής τριών μόλις ετών (1942-1945) και σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τον Γουόλτερ Μπόουαρτ (Walter Bowart), συγγραφέα του βιβλίου Operation Mind Control, «ανέπτυξε διάφορες ψυχολογικές επιχειρήσεις, συγκροτημένες σε αποτελεσματικό όπλο ψυχολογικού πολέμου ενάντια στα μυαλά πολιτών και στρατιωτικών όχι μόνον στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Για να διεξαγάγει αποτελεσματικές ψυχολογικές επιχειρήσεις το OSS χρειάστηκε να συλλέξει μυστικά πληροφορίες για τους ίδιους τους πολίτες των ΗΠΑ. Έτσι καθιερώθηκε για πρώτη φορά το διάτρητο της ιδιωτικής ζωής και η τήρηση φακέλων για τους Αμερικανούς πολίτες».
ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ STOP!
Μια από τις δραστηριότητες του OSS ήταν, όπως προαναφέραμε, και η αναζήτηση του λεγόμενου «ναρκωτικού της αλήθειας», που αποσκοπούσε στη διευκόλυνση του «σπασίματος» των πληροφοριοδοτών του εχθρού και στην εύκολη άντληση πολύτιμων πληροφοριών από αυτούς. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε αρχικά μαριχουάνα (cannabis indica), σε υγρή μορφή, που αποκαλούνταν «TD», και η οποία είχε μια σειρά από άσχημες παρενέργειες σε όσους άθελά τους την κατανάλωσαν. Αυτό το ναρκωτικό «δεν δούλεψε με τον τρόπο που ήθελαν» και τα «αντικείμενα του πειράματος» αρρώστησαν από τους πολλούς εμετούς και κατέληξαν στο νοσοκομείο. Τότε ήταν που οι ειδικοί επιστήμονες του OSS αποφάσισαν πως ο καλύτερος τρόπος για να απορροφηθεί η μαριχουάνα ήταν η έγχυση της στον καπνό. Δεν άργησαν λοιπόν να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος διανομής του ναρκωτικού ήταν ο ίδιος που χρησιμοποιούσαν εδώ και δεκαετίες οι μουσικοί του περιθωρίου, δηλαδή τα τσιγάρα. Σύμφωνα με έγγραφα του OSS η ανάμειξη καπνού με μαριχουάνα και το κάπνισμα τους προκαλούσε μια «κατάσταση ανευθυνότητας, που δημιουργούσε στο χρήστη μια φλυαρία και μια ελευθεριότητα στην μετάδοση των πληροφοριών που κατείχε»…
Με το τέλος του πολέμου έγινε φανερό πως το OSS δεν επαρκούσε και χρειαζόταν μια κεντρική υπηρεσία πληροφοριών, η οποία θα λειτουργούσε καλύτερα στο μεταπολεμικό περιβάλλον. Το OSS έπαψε επισήμως τη δράση στις 20 Σεπτεμβρίου του 1945. Ο Ψυχρός Πόλεμος, που μόλις άρχιζε, απαιτούσε μια νέου είδους υπηρεσία πληροφοριών με πολλές δραστηριότητες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Έτσι, στις 18 Σεπτεμβρίου του 1947 δημιουργήθηκαν η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (National Security Agency ή NSA) και η CIA (Central Intelligence Agency). Με τη νομική κάλυψη που της προσέφερε το National Security Act του 1947, η CIA αναμείχθηκε σε πάρα πολλά επιστημονικά πειράματα που πραγματοποιήθηκαν πάνω σε ανθρώπους, με γνώμονα δήθεν το «εθνικό συμφέρον». Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 η CIA ήταν πλέον αρκετά ανεξάρτητη και ισχυρή, ώστε να μη φοβάται τίποτε. Οι κρουνοί των κρατικών χρηματοδοτήσεων άρχισαν να ρέουν άφθονοι και η CIA ξεκίνησε την επιχορήγηση διαφόρων ερευνητικών ινστιτούτων για την πραγματοποίηση μυστικών πειραμάτων ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το ενδιαφέρον της CIA προς αυτή την κατεύθυνση αυξήθηκε εκθετικά, όταν έγινε γνωστό πως οι Σοβιετικοί επιδείκνυαν έντονη δράση στους τομείς της παραψυχολογίας, της τηλεπάθειας, της εξωαισθητήριας αντίληψης και της παρακολούθησης εξ αποστάσεως. Την ίδια περίοδο κατέφθαναν αναφορές πως στην άλλη πλευρά του Σιδηρού Παραπετάσματος είχε ανακαλυφθεί ένα «ναρκωτικό της αλήθειας», που είχε «φανταστικά αποτελέσματα». Η CIA δεν άργησε να περάσει στην αντεπίθεση.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ BLUEBIRD, ARTICHOKE KAI MKULTRA: ΣΤΟΧΟΣ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ!
Το κλειδί για την επίτευξη των πειραμάτων Mind Control, που θα έλυνε τα χέρια της CIA, ήταν η ανακάλυψη μιας ισχυρής ψυχοτρόπου ουσίας, που θα έφερνε την επανάσταση στο χώρο τον χημικών ναρκωτικών. Στις 16 Απριλίου του 1943, σ’ ένα προάστιο της ελβετικής πόλης Βασιλεία, όπου βρισκόταν η καρδιά και τα εργαστήρια της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz, ο 37χρονος Ελβετός χημικός δρ. Άλμπερτ Χόφμαν (Albert Hofmann) ανακάλυψε τυχαία το LSD (Lysergic Acid Diethylamide), που σύντομα θα γινόταν το αγαπημένο ναρκωτικό της CIA.
Βασιζόμενη στο LSD η CIA ξεκίνησε το 1950 το φιλόδοξο Πρόγραμμα Bluebird, το οποίο εστιάζονται σε πέντε στόχους:
-
Στην ανάπτυξη ενός τρόπου προστασίας απέναντι στο ενδεχόμενο απόσπασης πληροφοριών από πράκτορες της CIA.
-
Στην ανάπτυξη ειδικών ανακριτικών τεχνικών για κρατουμένους.
-
Στην ανακάλυψη τρόπων για την ενδυνάμωση της μνήμης.
-
Στην εγκατάσταση αμυντικών μέσων για την προστασία του προσωπικού της υπηρεσίας από τον εχθρικό έλεγχο.
-
Τέλος, στην επιθετική χρήση των αντισυμβατικών τεχνικών, όπως η ύπνωση και τα ναρκωτικά.
-
Το Πρόγραμμα Bluebird τον Αύγουστο του 1951 μετονομάστηκε σε Πρόγραμμα Αγκινάρα (Project Artichoke), το οποίο με τη σειρά του περιλάμβανε πειράματα πάνω σε τεχνικές ανάκρισης, πειράματα χρήσης LSD, Sodium Pentothal και ύπνωσης. Μολονότι η CIA ισχυρίστηκε πως το Πρόγραμμα Αγκινάρα σταμάτησε στα τέλη του 1953, εντούτοις υπάρχουν πολλά αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που παρέχουν πληροφορίες ότι το σχέδιο για την ανάπτυξη «ειδικών ανακριτικών τεχνικών» συνεχίστηκε για πολλά χρόνια αργότερα.
Τον Απρίλιο του 1953 δημιουργήθηκε το Πρόγραμμα MKDELTA, το οποίο αποσκοπούσε στη μελέτη των βιοχημικών ουσιών σε μυστικές επιχειρήσεις και τη χρήση τους για σκοπούς εξάντλησης και δυσφήμισης των χρηστών τους. Την ίδια περίπου περίοδο εμφανίστηκε και το Πρόγραμμα MKNAOMI με σκοπό την ανάπτυξη τεχνικών εξουδετέρωσης φονικών χημικών ουσιών, την ανάπτυξη τεχνικών για τη διασπορά αυτών των ουσιών και τη δοκιμή των επιπτώσεων αρκετών ναρκωτικών σε ζώα και ανθρώπους. Το MKNAOMI, που λειτούργησε από το 1952 μέχρι το 1970, αποτέλεσε ουσιαστικά ένα πρόγραμμα βιολογικού πολέμου της CIA.
Υπήρχε ωστόσο ένα ακόμη πιο φιλόδοξο πρόγραμμα της CIA, το οποίο έμεινε στην ιστορία ως το κατεξοχήν σχέδιο που αποσκοπούσε στη διαχείριση και στον έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς: το MKULTRA. Το MKULTRA ξεκίνησε στις 13 Απριλίου του 1953 και στράφηκε εξ αρχής στην έρευνα και ανάπτυξη χημικών, βιολογικών και ραδιολογικών υλικών καθώς και στη χρησιμοποίησή τους σε συγκαλυμμένες επιχειρήσεις με σκοπό τον έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς ύπαρξής του (έλαβε τέλος το 1964) το MKULTRA συμπεριέλαβε, εκτός των άλλων, τη χρήση ακτινοβολίας, ηλεκτροσόκ, ουσιών και παραστρατιωκών συσκευών με σκοπό πάντα τον έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το MKULTRA, την ύπαρξη του οποίου αγνοούσαν οι Αμερικανοί πρόεδροι μέχρι τη δεκαετία του 1970, περιελάμβανε τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση ήταν η αναζήτηση κατάλληλων ουσιών και υλικών για δοκιμές. Η δεύτερη φάση ήταν η διεξαγωγή εργαστηριακών πειραμάτων σε ανθρώπινα «πειραματόζωα» και η τρίτη φάση ήταν η εφαρμογή αυτών των ουσιών σε πραγματικές συνθήκες, δηλαδή σε ανθρώπους που δεν ήταν εθελοντές και συμμετείχαν εν αγνοία τους σ’ αυτά τα πειράματα.
Μολονότι τα περισσότερα έγγραφα του Προγράμματος MKULTRA καταστράφηκαν από τον δρ. Σίντεϊ Γκότλιμπ (Sidney Gottlieb), που ήταν επικεφαλής του προγράμματος για αρκετά χρόνια, εντούτοις διασώθηκαν αρκετά ντοκουμέντα ώστε να αποκαλύψουν πολλές άγνωστες πτυχές του. Με βάση λοιπόν κάποια άκρως απόρρητα έγγραφα, που στη συνέχεια αποχαρακτηρίστηκαν, το MKULTRA περιελάμβανε 149 υποπρογράμματα, ορισμένα εκ των οποίων περιελάμβαναν έρευνες πάνω στην ύπνωση, στις επιδράσεις των ναρκωτικών, στην ψυχοθεραπεία, στους ανιχνευτές ψεύδους, στον «ορό της αλήθειας», στην παθογένεια και στην τοξικότητα ορισμένων ουσιών, στις σταγόνες που προκαλούν αναισθησία καθώς και στις μυστικές δοκιμές και χορηγήσεις ναρκωτικών.
Κάποιες από αυτές τις έρευνες λάμβαναν χώρας πάνω σε ανύποπτα θύματα. Υπάρχουν μάλιστα και έγγραφα που αποκαλύπτουν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες σχετικές με τη χρησιμοποίηση ανύποπτων ατόμων ως άβουλους υπηρέτες της CIA ή ως προγραμματισμένους «δολοφόνους μιας χρήσης», που ενεργοποιούνταν μέσω μιας κωδικής φράσης ή κάποιου ειδικού ηλεκτρομαγνητικού σήματος. Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος η CIA εφάρμοσε ακόμη και μεθόδους σβησίματος της μνήμης κι επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου, προκειμένου το θύμα να προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς καν να το γνωρίζει!
ΤΟ ΤΗΛΕΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΝΤΙ ΤΖΟΟΥΝΣ
Η πιο γνωστή περίπτωση «προγραμματισμένου υπηρέτη» της CIA θεωρείται εκείνη της Κάντι Τζόουνς (Candy Jones), που είναι ευρύτερα γνωστή στους ερευνητές του Mind Control ως το «τηλεκατευθυνόμενο φωτομοντέλο». Ανάμεσα στα τόσα που έχουν γραφτεί για την περίπτωσή της ξεχωρίζει το βιβλίο The Control of Candy Jones (1976) του Ντόναλντ Μπέην (Donald Bain).
Η Κάντι Τζόουνς γεννήθηκε το 1925 στο Ατλάντικ Σίτι του Νιού Τζέρσεϋ. Το αρχικό της όνομα ήταν Τζέσικα Ουίλκοξ, το οποίο και άλλαξε μεγαλώνοντας, όταν μεταμορφώθηκε σε μια εντυπωσιακής ομορφιάς πανύψηλη (1,93 μέτρα) ξανθιά. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Κάντι Τζόουνς ήταν ένα από τα πιο διάσημα φωτομοντέλα στην Αμερική. Το πρόσωπο της είχε φιγουράρει σε έντεκα εξώφυλλα περιοδικών μεγάλης κυκλοφορίας, ενώ φωτογραφίες της με μαγιό υπήρχαν καρφιτσωμένες παντού όπου βρισκόντουσαν αμερικανοί στρατιώτες.
Στη διάρκεια μιας περιοδείας της σε αμερικανικές βάσεις του Ειρηνικού, το 1945, η Κάντι, αφού αρρώστησε σοβαρά και νοσηλεύτηκε, θεραπεύτηκε από κάποιον στρατιωτικό γιατρό, ο οποίος στο βιβλίο του Μπέην αναφέρεται με το ψευδώνυμο «Δρ. Γκίλμπερτ Τζένσεν» (Gilbert Jensen). Αυτός θα αποτελέσει αργότερα έναν από τους συνδέσμους της με τον κόσμο του Mind Control της CIA.
Τον επόμενο χρόνο, η Κάντι παντρεύτηκε τον Χάρι Κόνοβερ και το 1947 αρχίζουν μαζί ένα πρακτορείο μόδας, που αποδείχθηκε ιδιαίτερα πετυχημένο. Ο γάμος της όμως δεν ήταν εξίσου πετυχημένος. Ο Κόνοβερ αποδεικνύεται ομοφυλόφιλος, καταχράται χρήματα και τελικά καταλήγει στη φυλακή. Η Κάντι, έχοντας στο μεταξύ αποκτήσει τρία αγόρια, πήρε διαζύγιο.
Το 1960 πέρασε από το γραφείο της ένας παλιός γνωστός της στρατιωτικός και της πρότεινε το FBI να χρησιμοποιεί το γραφείο της ως σημείο παράδοσης επιστολών. Η Κάντι δέχθηκε και προθυμοποιήθηκε να μεταφέρει ταχυδρομείο για λογαριασμό του FBI, όταν ταξίδευε για δουλειές. Θεωρούσε κάτι τέτοιο όχι μόνον «πατριωτικό καθήκον», αλλά και επ’ αμοιβή εργασία.
Σε μια από τις αποστολές της στο Σαν Φραντσίσκο ξανασυνάντησε τον Γκίλμπερτ Τζένσεν. Αυτός της αποκάλυψε πως εργάζεται για λογαριασμό της CIA και της πρότεινε, με το αζημιώτο, συνεργασία. Η Κάντι δέχθηκε και ο Τζένσεν, με τη βοήθεια του υπνωτισμού και κατάλληλων ψυχοφαρμάκων, κατάφερε να της «εμφυτεύσει» την προσωπικότητα της ανύπαρκτης «Αρλίν». Σύντομα η «Αρλίν» κυριαρχεί πάνω στην Κάντι, η οποία μετατρέπεται έτσι σε τέλειο πράκτορα, που πραγματοποιεί πολλές αποστολές στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό. Η Κάντι-Αρλίν εκπαιδεύεται συστηματικά σε όλες τις τεχνικές της κατασκοπείας και της δολοφονίας και μετατρέπεται σε «φονικό όπλο». Δεν νιώθει φόβο, ούτε πόνο. Δεν «σπάζει» ακόμη και στις πιο εξουθενωτικές ανακρίσεις. Ήταν η ιδανική πράκτορας, αλλά έπρεπε να παραμείνει μυστική, δηλαδή η Κάντι να μην γνωρίζει πως είναι η Αρλίν. Αυτό όμως δεν μπορούσε να κρατήσει πολύ.
Το 1973 η 47χρονη πλέον Κάντι Τζόουνς παντρεύτηκε τον Τζον Νέμπελ (John Nebel), έναν 61χρονο δημοφιλή ραδιοφωνικό παρουσιαστή, ειδικευμένο στις ιστορίες για UFO και άλλα παράξενα φαινόμενα. Ο Νέμπελ γνώριζε την Κάντι μόνο 28 μέρες πριν την παντρευτεί. Σύντομα παρατήρησε τη μεταμόρφωση της σε άλλο άτομο, πιο ψυχρό και σκληρό, ακόμη και με διαφορετική φωνή! Είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας διπλής προσωπικότητας. Όταν μάλιστα πληροφορήθηκε από την ίδια πως είχε παλιότερα εργαστεί για λογαριασμό του FBI, ο Νέμπελ άρχισε να υποψιάζεται πως κάτι σοβαρό συνέβαινε.
Ο Νέμπελ, που ήταν και ερασιτέχνης υπνωτιστής, θέλησε να την υπνωτίσει για να μάθει περισσότερα. Ξετυλίχθηκε έτσι μια από τις πιο παράξενες ιστορίες στα χρονικά των μυστικών υπηρεσιών. Το πιο δύσκολο πρόβλημα για την αποκάλυψη της όλης ιστορίας ήταν τα «ψυχολογικά κλειδιά» που έξυπνα είχε τοποθετήσει ο Τζένσεν στο μυαλό της Κάντι. Για να τα ξεκλειδώσει ο Νέμπελ υποδύονταν τον Τζένσεν, καθώς υπέβαλε ερωτήσεις στην υπνωτισμένη Κάντι. Κάποιες φορές τα κατάφερνε και κάποιες όχι. Οι αποκαλύψεις ήταν συγκλονιστικές.
Κατά τη διάρκεια μάλιστα μιας ύπνώσης της η Κάντι αποκάλυψε στον Νέμπελ πως είχε προγραμματιστεί να αυτοκτονήσει στο νησί Νασάου των Μπαχάμες στις 31 Δεκεμβρίου του 1972, επειδή οι υπηρεσίες της στη CIA είχαν τελειώσει. Ωστόσο ο γάμος της με τον Νέμπελ ήταν εκείνος που της έσωσε τη ζωή. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Ντόναλντ Μπέην η Κάντι πολιορκούνταν ακόμη από το alter–ego της, την Αρλίν, κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου του.
Η περίπτωση της Κάντι Τζόουνς, που τελικά πέθανε το 1989, είναι αναμφίβολα η γνωστότερη, αλλά όχι και η μοναδική, ανάμεσα στα θύματα του Mind Control. Η CIA πάντως υποστηρίζει πως ουδέποτε συνεργάστηκε με την Κάντι Τζόουνς και πως όλα αυτά είναι αποκυήματα μιας ψυχικά διαταραγμένης προσωπικότητας. Πολλοί ερευνητές και συνωμοσιολόγοι έχουν μελετήσει και δεκάδες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων, που υποστηρίζουν πως υπήρξαν θύματα Mind Control. Κάποιοι από αυτούς τους ισχυρισμούς ήταν αποτελέσματα παράνοιας, χρήσης ψυχοφαρμάκων ή απλά αποκυήματα φαντασίας. Κάποιοι ωστόσο ενδεχομένως σχετίζονται με πραγματικά γεγονότα.
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΗΣ CIA
Η Κέιτ Ομπράιαν ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα, με τραυματική ωστόσο παιδική ηλικία. Ο πατέρας της, που ήταν πράκτορας της CIA, τη βίασε σε τρυφερή ηλικία και στη συνέχεια την παρέδωσε στην υπηρεσία του για να πειραματιστούν πάνω της. Έτσι, όταν ήταν επτά χρονών βρέθηκε στα μυστικά εργαστήρια της CIA για «εκπαίδευση».
Το πρώτο πράγμα που της έκαναν ήταν να της τοποθετήσουν με ύπνωση ψεύτικες μνήμες, όπως π.χ. ότι ο πατέρας της ήταν «ήρωας πολέμου». Όλοι ήταν πολύ ευγενικοί μαζί της, αλλά δεν της επέτρεπαν να έχει επαφή με τον έξω κόσμο. Όταν μεγάλωσε, την έστελναν στο Λευκό Οίκο κι, όταν επέστρεφε από εκεί, κοιμόταν και το πρωί δε θυμόταν τίποτε από το προηγούμενο βράδυ. Την περίοδο μάλιστα της προεδρίας του Ρόναλντ Ρέιγκαν ήταν τακτική επισκέπτης του Προεδρικού Μεγάρου. Μόλις έφτανε στο Λευκό Οίκο κατευθυνόταν σε μια πόρτα που έγραφε «Service Entrance» (Είσοδος προσωπικού), που για την ίδια μεταφραζόταν σε «Serve us in Trance» (Υπηρέτησέ μας σε Έκσταση!)… Για ανεξήγητους λόγους έπεφτε τότε και η ίδια σε μια κατάσταση έκστασης, δεν έλεγε όχι σε τίποτε κι έκανε ό,τι της ζητούσαν: «Αν μου ζητούσαν να πέσω από το παράθυρο θα έπεφτα!» Στις επισκέψεις της αυτές συνοδευόταν πάντα από τον «προγραμματιστή» της.
Αρκετά χρόνια μετά τη «συνταξιοδότησή» της η Κέιτ έπεσε στα χέρια ενός ανοιχτόμυαλου ψυχίατρου, ο οποίος με τη μέθοδο της ύπνωσης την έκανε να θυμηθεί τα πραγματικά γεγονότα. Δεν ήταν φυσικά καθόλου εύκολο να αποδεχθεί τη νέα της μνήμη. Άρχισε τότε να θυμάται τα περίφημα «κοκτέιλ- πάρτι» στο Λευκό Οίκο…
Η Κέιτ Ομπράιαν αποτελεί τη χαρακτηριστικότερη περίπτωση του μυστικού προγράμματος ΜΟΝARCH, μέσω του οποίου η CIA και το Πεντάγωνο κατασκεύαζε άβουλους υπηρέτες και αφού τους χρησιμοποιούσε στη συνέχεια διέγραφε τη μνήμη τους! Έτσι έχουμε και τα λεγόμενα Σύνδρομα Λανθασμένης Μνήμης (False Memory Syndrome), τα οποία είναι συνηθισμένο φαινόμενο στα θύματα του Mind Control.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ «ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ»: ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ JFK ΚΑΙ RFK
Το 1997 ο Αμερικανός σκηνοθέτης Richard Donner γύρισε τη γνωστή κινηματογραφική ταινία Conspiracy Theories (Θεωρίες Συνωμοσίας), στην οποία ο Μελ Γκίμπσον υποδύονταν το ρόλο ενός συνωμοσιοπαρανοϊκού ταξιτζή-θύματος τεχνικών «πλύσης εγκεφάλου» (brain washing), που στόχευαν να τον καταστήσουν ψυχο-προγραμματισμένο «δολοφόνο μιας χρήσης». Σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας ο Μελ Γκίμπσον είχε «προγραμματιστεί» για να δολοφονήσει έναν δικαστή, αλλά τελικά ερωτεύτηκε την κόρη του (Τζούλια Ρόμπερτς)…
Η ταινία αυτή, που ήταν μια λεπτομερής κατάδυση στο σύμπαν της συνωμοσιοπαράνοιας (Conspiranoia), συνόψιζε σχεδόν όλες τις γνωστές θεωρίες συνωμοσίας γύρω από το Mind Control. Το θέμα της ωστόσο ήταν η κατασκευή «δολοφόνου μιας χρήσης» από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Αφού εκτελούσε την αποστολή του ο «δολοφόνος μιας χρήσης» εξολοθρευόταν από κάποιον άλλο, επίσης «δολοφόνο μιας χρήσης», έτσι ώστε να συγκαλυφθούν τα ίχνη της συνωμοσίας που έφταναν μέχρι τη CIA.
Σύμφωνα με ορισμένους Αμερικανούς συνωμοσιολόγους η δολοφονία του Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι (JFK) ήταν μια ακόμη επιμελώς συγκεκαλυμμένη επιχείρηση της CIA, όπου χρησιμοποιήθηκε «δολοφόνος μιας χρήσης». Ο δολοφόνος του JFK, Λη Χάρβεη Όσβαλντ (Lee Harvey Oswald) αποδείχτηκε ότι δεν είχε συνείδηση της εγκληματικής του πράξης. Τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο δικαστήριο απέδειξαν ότι ο Όσβαλντ, ναι μεν είχε τραβήξει τη σκανδάλη, αλλά δεν το θυμόταν! Όταν φυσικά άρχισε να θυμάται και κινδύνευε έτσι να αποκαλυφθεί η ανάμειξη της CIA στην υπόθεση, έξω από το αστυνομικό τμήμα όπου κρατούνταν, τον περίμενε ο Τζακ Ρούμπι, ο οποίος και τον σκότωσε εν ψυχρώ. Ενδιαφέρον είναι ότι ο Τζακ Ρούμπι δεν μπόρεσε να εξηγήσει τους λόγους της πράξης του. Στο τέλος ωστόσο ισχυρίστηκε ότι το έκανε για να εκδικηθεί το θάνατο του Προέδρου. Ο ερευνητής της υπόθεσης, που μίλησε μαζί του, είχε την εντύπωση ότι ο Ρούμπι είχε πολλά διανοητικά κενά, συχνό φαινόμενο σε θύματα που έχουν υποστεί «πλύση εγκεφάλου». Ήταν άραγε κι αυτός ένας προγραμματισμένος από τη CIA «ρομπότ-δολοφόνος»;
Παρόμοια περίπτωση με τη δολοφονία του JFK ήταν και η δολοφονία του αδελφού του Ρόμπερτ Κένεντι (RFK) στις 5 Ιουνίου 1968 στο Ambassador Hotel του Λος Άντζελες. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτής της πολιτικής δολοφονίας ο Σιρχάν Σιρχάν (Sirhan Sirhan), δολοφόνος του Ρ. Κένεντι, είχε «βλέμμα απλανές, χωρίς συναισθήματα, ήταν σαν υπνωτισμένος και σχεδόν παγωμένος…». Η Μαίρη Γκρος (Mary Grohs), μια εργαζόμενη στη Western Union που συνάντησε τον Σιρχάν μόλις μια ώρα πριν πυροβολήσει τον RFK, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα μάτια του». Κι άλλοι μάρτυρες επισήμαναν τα μάτια του δράστη: «Σκοτεινά καστανά και ήρεμα», τα περιέγραψε ο Τζορτζ Πλίμπτον (George Plimpton). Κοντολογίς, ο Σιρχάν Σιρχάν έμοιαζε μ’ έναν τηλεκατευθυνόμενο υπνωτισμένο.
Ο κόσμος στις ΗΠΑ θυμάται συνήθως τη δίκη του Σιρχάν ως το «ψυχιατρικό σφάλμα» του αιώνα. Ως γνωστόν ο κατηγορούμενος χαρακτηρίστηκε «παρανοϊκός» και κλείστηκε σε ψυχιατρική φυλακή. Ο ψυχολόγος όμως της καλιφορνέζικης φυλακής, όπου ο Σιρχάν εξέτισε την ποινή του, Έντουαρντ Σίμσον Κάλας (Eduard Simson Kallas) ανέφερε στις 9 Μαρτίου 1973 ότι ξαφνιάστηκε με τη διανοητική του κατάσταση του κρατούμενου, που έμοιαζε σαν να είχε «αυτοθεραπευτεί». Ο Σίμσον Κάλας δεν άργησε να βγάλει το συμπέρασμα ότι οι ψυχιατρικές διαγνώσεις, που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, έρχονταν σε αντίθεση με τις καταθέσεις των κυρίων μαρτύρων της υπόθεσης. Πουθενά δεν αποδεικνύεται επιστημονικά ότι ο Σιρχάν ήταν παρανοϊκός, όπως υποστήριξαν κάποιοι ψυχίατροι της κυβέρνησης.
Ο Σίμσον Κάλας εξέτασε τον ασθενή-κρατούμενο με τη βοήθεια της ύπνωσης. Ο κανόνας είναι πως οι παρανοϊκοί σχιζοφρενείς είναι αδύνατον να υπνωτιστούν, επειδή δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, δεν ακολουθούν τις οδηγίες και δεν εμπιστεύονται τους ψυχιάτρους. Ο Σιρχάν αντίθετα έπεσε εύκολα σε κατάσταση ύπνωσης. «Ο Σιρχάν ήταν εύκολο να υπνωτιστεί… αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν είχε παρανοϊκή σχιζοφρένεια», συμπέρανε ο ψυχολόγος, που τον εξέτασε. Κατά τη διάρκεια της ύπνωσης ο Σιρχάν έλεγε συνεχώς: «PRACTICE, PRACTICE, PRACTICE…» Κι όταν ο δρ. Ντάιμοντ (Dr. Diamond) τον ρώτησε τι εννοούσε, εκείνος απάντησε επίμονα: «MIND CONTROL, MIND CONTROL, MIND CONTROL, MIND CONTROL…»
Ο Σιρχάν ήταν διανοητικά υγιής, απλά όμως ήταν ένας ακόμη ελεγχόμενος «άνθρωπος-ρομπότ», που κατασκεύασε η CIA εκμηδενίζοντας τη μνήμη του με ακτινοβολίες (Electronic Dissolution of Memory ή EDOM, μια ακόμη τεχνική Mind Control της CIA) και καθιστώντας τον ανίκανο να θυμηθεί τη δολοφονία που διέπραξε ως αποτέλεσμα μεταϋπνωτικής υποβολής!..
Παρόμοια περίπτωση φαίνεται πως ήταν και ο νεαρός Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν (Mark David Chapman), που στις 8 Δεκεμβρίου του 1980 συνάντησε και σκότωσε τον Τζον Λένον, το διάσημο τραγουδιστή και στιχουργό των Beatles. Χρόνια αργότερα ο φυλακισμένος πλέον Τσάπμαν εκμυστηρεύτηκε σ’ έναν δημοσιογράφο του BBC: «Άκουσα μια φωνή στο κεφάλι μου να λέει: ‘’Κάνε το, Κάνε το, Κάνε το!’’ Ξανά και ξανά… Δεν θυμάμαι πως σημάδεψα. Πρέπει να το έκανα, αλλά δεν θυμάμαι ακριβώς τι έκανα. Απλά τράβηξα τη σκανδάλη πέντε φορές… Δεν υπήρχε αίσθημα, ούτε θυμός… απλά μια νεκρή σιωπή στον εγκέφαλο».
.
Σύμφωνα με τον ντετέκτιβ Άρθουρ Ό Κόνορ ο Τσάπμαν «ήταν σαν υπνωτισμένος». Μήπως τελικά κι ο Τσάπμαν ήταν θύμα «πλύσης εγκεφάλου», θύμα του Mind Control κι ένας ακόμη προγραμματισμένος «δολοφόνος μια χρήσης». Σύμφωνα με τον δικηγόρο-δημοσιογράφο Φέντον Μπρέσλερ (Fenton Bresler): «Ο Τσάπμαν είναι θύμα, όπως και ο ίδιος ο Λένον, εκείνων που ήθελάν να σκοτώσουν τον Λένον». Και μια τελευταία ανατριχιαστική λεπτομέρεια: Τόσο ο Τσάπμαν, όσο κι Σιρχάν Σιρχάν, πριν διαπράξουν τις δολοφονίες τους, παρακολουθούνταν από τον ίδιο ψυχολόγο!
Ο κόσμος του Mind Control είναι σκοτεινός, γεμάτος μυστικά πειράματα, άγνωστες τεχνολογίες, ψυχεδελικές ουσίες, εμφυτεύματα μικροτσιπ, συνωμοσίες μυστικών υπηρεσιών, και αμέτρητες ανατριχιαστικές ιστορίες με θύματα ανύποπτους ανθρώπους. Τα πειράματα Mind Control, που έγιναν την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, απλώς προαναγγέλλουν το οργουελιανό μέλλον που μας πλησιάζει:
«Τρέξτε, ανόητοι, το μέλλον είναι ήδη πίσω σας. Το ‘’1984’’ άρχισε να οικοδομείται από το 1914» (Κλεάνθης Γρίβας).
ΠΡΟΣΦΟΡΑ Δύο Βιβλίων με 50% Έκπτωση!
MIND CONTROL
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΝΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ
(208 ΣΕΛ. ΤΙΜΗ: 12 ΕΥΡΩ)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Το Επόμενο Πεδίο Μάχης Είναι ο Εγκέφαλός μας
Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ: Θρησκευτικός Προσηλυτισμός, Ναζιστική Προπαγάνδα και Αμερικανική Συνωμοσιοπαράνοια
LSD: Τα Ψυχεδελικά Μυστικά της CIA
Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΑΣ: Πλύση Εγκεφάλου και Αντι-Κομμουνιστική Παράνοια
MKULTRA: Η Εισβολή της CIA στα Χαρακώματα του Μυαλού
ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ: Ο Δρ. Κάμερον και οι Επιστήμονες του Τρόμου
ΑΚΟΥΩ «ΦΩΝΕΣ» ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ! Τηλεκατευθυνόμενοι Υπηρέτες και «Δολοφόνοι μιας Χρήσης»
ΗΛΕΚΤΡΟΔΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ: Από τα Ηλεκτροσόκ στον Τηλεκατευθυνόμενο Ταύρο του Δρ. Ντελγκάντο
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ MIND CONTROL: Πειράματα Ηλεκτρομαγνητικού Νοητικού Ελέγχου σε Ανθρώπους
MIND CONTROL ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ: Μαζικές Αυτοκτονίες, Τρομοκρατικές Επιθέσεις και Νοητικός Έλεγχος
ΤΗΛΕΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ CYBER SAPIENS: Εγκεφαλικά Εμφυτεύματα, Υποδόρια Μικροτσίπ και Νευρομηχανική
Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΝΟΗΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ; Υποσυνείδητα Μηνύματα, Διαφημιστικοί «ιοί» και Προώθηση Μοντέλων Συμπεριφοράς
MIND CONTROL ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Έλληνες Θύματα Ελέγχου του Νου και η Περίπτωση της «17 ΝΟΕΜΒΡΗ»
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ MIND CONTROL
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
ΨΥΧΟΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: Κατασκευασμένες Ψυχασθένειες, Ψυχιατρικό «Ιερατείο» και Αντιψυχιατρική
ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ARTICHOKE
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σημείωση: Ο συγγραφέας δεν εκφράζει τις ευχαριστίες του στη CIA, ούτε και σε καμιά άλλη μυστική υπηρεσία (συμπεριλαμβανομένης και της ΕΥΠ), επειδή δεν συνεισέφεραν το παραμικρό στις έρευνες του. Αντίθετα εκφράζει τις ευχαριστίες του σε όλους τους ανεξάρτητους ερευνητές το έργο των οποίων αποτέλεσε πηγή πληροφοριών και έμπνευσης για την ολοκλήρωση του παρόντος βιβλίου.
EVERYTHING IS UNDER CONTROL!
ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
ΑΓΝΩΣΤΑ ΥΠΕΡΟΠΛΑ & ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ
(202 σελ. Τιμή: 15 ευρώ)
Μυστικές και απαγορευμένες τεχνολογίες, εξωτικά υπερόπλα, απόρρητα πειράματα, άγνωστη υπερτεχνολογία… Ο κόσμος της Μυστικής Τεχνολογίας είναι ένας σκοτεινός, μυστικοπαθής και επικίνδυνος κόσμος, γεμάτος κυβερνητικές συγκαλύψεις και μυστικά σχέδια ελέγχου του πλανήτη. Είναι ταυτόχρονα κι ένας άκρως ενδιαφέρον κόσμος για να τον εξερευνήσει κανείς. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να ρίξει άπλετο φως στα παρακάτω «απαγορευμένα» θέματα:
Το μυστηριώδες Πείραμα της Φιλαδέλφειας
Το απόρρητο Σχέδιο Montauk
Το μετεωρολογικό πόλεμο
Τα Υπερόπλα Τέσλα
Τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα
Το Μη Φονικό Οπλοστάσιο
Τα Ακουστικά Όπλα
Το ECHELON
Τα εμφυτεύματα Mind Control
Το νέο «Πόλεμο των Άστρων»
Τη Βιοτρομοκρατία
Την Ηλεκτρομαγνητική Ρύπανση
Την Τεχνολογία της Αθανασίας
Τις Τεχνητές Νοημοσύνες
Εξερευνήστε την Terra Incognita της Μυστικής Τεχνολογίας
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
Σχέδιο αορατότητας ή τo πρώτο ταξίδι στο χρόνο;
ΣΧΕΔΙΟ MONTAUK
Το νέο κουτί της Πανδώρας;
ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
& ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ
ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΤΕΣΛΑ ΚΑΙ «ΑΚΤΙΝΑ ΘΑΝΑΤΟΥ»
Μύθος ή Πραγματικότητα;
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ
Το «Τσερνομπίλ» του 21ου αιώνα;
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΟΠΛΑ
Οι κυρίαρχοι των επόμενων πόλεμων
ΜΗ ΦΟΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
Ασύμμετρες απειλές και «μη θανατηφόρα» οπλικά συστήματα
ΗΧΗΤΙΚΑ ΟΠΛΑ
Ακουστικά κανόνια και φονικές συχνότητες
ECHELON
Ο παγκόσμιος υποκλοπέας της Αυτοκρατορίας
Ο ΝΕΟΣ «ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ»
Η στρατιωτικοποίηση του διαστήματος από την αμερικανική Αυτοκρατορία
ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ MIND CONTROL
Εγκεφαλικά εμφυτεύματα, υποδόρια μικροτσίπ, νευροδιεγέρτες,
νευρομηχανική, τηλεχειριζόμενοι άνθρωποι και cyber sapiens
ΒΙΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η νέα αόρατη Απειλή
H ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ
Ζωή μέχρι και 800 χρόνια;
ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΕΣ
Η επερχόμενη κυριαρχία των ευφυών Μηχανών
ΕΠΙΛΟΓΟΣ/ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩ AMEΣΑ ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ;
Το βιβλίο Mind Control κανονικά κοστίζει 12 ευρώ, και το βιβλίοΜυστική Τεχνολογία κοστίζει 15 ευρώ, δηλαδή και τα δύο 27 ευρώ, αλλά σας το προσφέρουμε με έκπτωση 50% (13,5 ευρώ)!
Μαζί με τα έξοδα αποστολής και αντικαταβολής (μέσω Courier ή ΕΛΤΑ), θα σας έρθουν άμεσα στο σπίτι σας
Μόνον με 20 ευρώ!
Τηλεφωνείστε ΤΩΡΑ στο
2392.110215
ή στο
6945522050
ή στείλτε στον ίδιο αριθμό μήνυμα (SMS) με τα στοιχεία σας (Ονοματεπώνυμο, Διεύθυνση, Ταχυδρομικός Κώδικας και Τηλέφωνο) γράφοντας “Mind Control” ή “Μυστική Τεχνολογία”.
Μπορείτε επίσης να δώσετε την παραγγελία σας και τα στοιχεία σας στο mail: tesla.plate.gr@gmail
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ!
ΖΕΝΙΘ 